Yüzyılın faciasının üzerinden 18 gün geçti…
Kahramanmaraş merkezli depremin ardından geriye binlerce kayıp haber kaldı.
Öte yandan 43 binden fazla vatandaş hayatını kaybetti.
İkiz kardeşi ile mahvoldu
Hatay’da büyük bir yıkım yaşanırken, 26 yaşındaki Emircan Yıldırım, ikiz kardeşiyle birlikte Antakya ilçesinde oturdukları evde enkaz altında kaldı.
28 saat sonra enkazdan çıkarıldılar.
28 saatlik çalışmanın ardından enkazdan çıkarılan ikiz kardeşler hastanede tedavi altına alındı.
“Bu deprem hayat üçgenine fırsat vermedi”
Emircan Yıldırım, tedavi gördüğü Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi’nde enkaz altında yaşadıklarını anlattı.
Binanın 7 ve 8’inci katlarının dubleks konutlar olduğuna dikkati çeken Yıldırım, şu ifadeleri kullandı:
Burada kalıyorduk. Uyku alanları 7. kattaydı. Depreme yakalandığımda ikizim ve ben baş başa bir odada karşılıklı uyuyorduk.
Daha önce sallandık, bir ay önce. Ona geri döndüm ve süreksiz olduğunu düşündüm. O yüzden kendimi pek korumadım. Yoksa deprem anında annemin odasında toplanıp kendimize bir yaşam üçgeni oluştururduk.
Bu deprem ona şans tanımadı. Kapıya kadar gidiyordum ama deprem beni döndürüyor ve yeniden duvara çarpıyordu. Kapıya ulaşamadım.
Odadan çıkamayacağımızı görünce abimi üstüme çekip yorganını, şiltesini devirdim. Bunu yaparken harcandım.
Sarsıntı beni aldı, cama vurdu, beni aldı, cama vurdu. Orada bir süre bilincimi kaybettim. Bina çatırdamaya başlayıp gerçekler ortaya çıkınca ‘vay be’ dedim. Çünkü 8 katlı bina tek katlıydı.
“Giriş üzerine düşecekken ayağımı soktum”
En üst kata yakın olma avantajına sahip olduklarını vurgulayan Yıldırım, şunları kaydetti:
Ben kardeşimi çok sevdim. Sütun girişe düşeceği için zarar görmesin diye ayağımı ortasına koydum.
Sınır bağlarımı zedelediği için kesilmek zorunda kaldım. 28 saat enkazda kaldık. Bu süre zarfında hep kardeşimle konuştum. ‘Sen vazgeçersen ben de vazgeçerim’ dedim.
Enkaz altından sevdiklerimin ve akrabalarımın seslerini duymak üzereydim. ‘Rüya mı görüyorum?’ dedim. Ondan sonra tekrar bana bağırdıklarında sesimi duyurmaya çalıştım ama enkazdan dolayı sesim pek çıkmadı.
Nefes alır almaz bağırmaya başladım. O sırada mideme bir demir blok daha düştü. Hatta son 8 saat mide kanamasından kan kusarak bekledim, o kadar çıkarıldım. Allahıma sığındım.
“Müteahhitler burada insanları öldürdü”
Kurtulmasının ardından keyifli olduğunu söyleyen Yıldırım, sözlerini şu şekilde sürdürdü:
‘Rabbim, bizi affettin’ dedim. İlk havayı soluduğumda ‘çok şükür geçti’ dedim. Kurtulacağımıza inandım.
Çünkü biz Rabbimize güvendik. Bu canı Rabbim verdi, Rabbim alıyor. 28 saati öldürmezse bize kesinlikle çıkış yolumuzu gösterir diye düşünüyordum. Hep bu umutla bekledim, acıma rağmen direndim.
Allaha şükür, Allah mükafatlandırdı, ayrıldık. Doğal olarak dışarı çıktığımızda etrafıma baktığımda kayıp bir şehir savaş sahnesinden kalma bir yer gibi görünüyordu. Nitekim Antakya’da göz göremezdi.
Biz sadece bizim apartmanımız yıkıldı sanırken Antakya’nın tamamı yıkıldı. Can dostumu, dostumu kaybettim. Enkaz altında hala yardım bekleyenler var. Müteahhitler burada insanları öldürdü.
Evimiz artık 2,5 yaşındaydı. Evimizin inşaatçıları betondan çaldılar ve bize bundan bahsetmediler. Bundan dolayı kendimizi depremzede bulduk. Sorumluların cezalandırılmasını istiyorum.
Kardeşi yoğun bakımda
Yıldırım, ağabeyinin Adana’daki hastanede yoğun bakımda olduğunu ve herkesin duasına ihtiyacı olduğunu sözlerine ekledi.
